میانگین زمان تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار

¯چکیده زمینه : بر اساس برخی منابع تداوم تغییرات الکترو کاردیوگرافی به مدت بیش از 12 ساعت بعد ازکنترل درد می تواند نشانه سکته قلبی بدون موج q باشد. هدف : مطالعه به منظور ارزیابی میانگین مدت زمان تداوم تغییرات ایجاد شده در الکتروکاردیوگرافی بیماران مبتلا به آنژین ناپایدار انجام شد. مواد و روش ها : مطالعه به صورت مقطعی در سال1380 انجام شد. افراد مورد مطالعه 34 نفر بودند که از میان بیمارانی که با تشخیص آنژین ناپایدار در بخش سیسییو بیمارستان نور اصفهان بستری شده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. معیار انتخاب بیماران تغییرات جدید قطعهst و موج t در الکتروکاردیوگرافی و رد شدن سکته قلبی حاد توسط آزمایشهای آنزیمی نظیرcpk-mb, ldh وtotal cpk بود. افراد دارای سندرم ولف پارکینسون وایت، بیماری های غدد بزاقی، مصرف داروهای ضد آریتمی و ضدآنژینی، بلوک شاخه ای چپ، مصرف دیژیتال و اعمال جراحی اخیر (که همگی ممکن است باعث تغییرات موج t و قطعهst شوند) از مطالعه خارج شدند. بیماران پس از ترخیص تا 3 ماه بعد پیگیری شدند. یافته ها : میانگین مدت زمان تغییرات الکتروکاردیوگرافی در این بیماران 7±65/28 روز بود. میانگین تداوم تغییرات قطعهst 24±7/14 روز و میانگین تداوم تغییرات موج t، 38±1/30 روز بود. حداقل تداوم تغییرات الکتروکاردیوگرافی در بیماران 1 روز و حداکثر آن90 روز بود. 8 بیمار آنژیوگرافی شدند که 7 نفر از آنها آنژیوگرافی غیر طبیعی داشتند. آزمون آماری همبستگی رابطه معنی داری بین زمان باقیماندن تغییرات الکتروکاردیوگرافی و شدت گرفتاری عروق کرونر و همچنین میزان بروز عوارض بعدی نشان نداد. نتیجه گیری : باقیماندن تغییرات در الکتروکاردیوگرافی ممکن است در مراجعههای بعدی بیماران موجب اشتباههای تشخیصی شود. لذا دراین گونه موارد باید به علائم بالینی توجه بیشتری نشان داد و از سایر روش های تشخیصی پیرابالینی کمک گرفت.